De eerste Vaderdag: deze mannen zijn net vader geworden

Morgen is het zover: Vaderdag! Als je dit jaar vader bent geworden is dat wel een hele bijzondere dag! Wij interviewden Aad van den Bergh (26), zelfstandig loonwerker en vader sinds 2 mei en Rudolf den Hartogh (28), ICT-consultant en vader sinds 28 april. Hoe ervaren zij het vaderschap?

Hoe is het om vader te zijn?

Aad: ‘Superleuk! Ik heb nog nooit zoveel zin gehad om aan het einde van een werkdag naar huis te gaan. In de auto zit ik me al helemaal te verheugen om Rens lekker vast te houden en te knuffelen. Als hij huilt en jij krijgt ‘m stil. Of als je lekker op de bank zit met je zoon tegen je aan: dat is toch wel het hoogtepuntje van de dag, zeg maar. Vroeger vond ik alle baby’s precies op elkaar lijken, maar nu heb ik toch wel zoiets van: deze is echt van mij! Hij lijkt ook fysiek op me: iedereen noemt ‘m al “mini-Aad”…’

Rudolf: ‘Ik had niet verwacht dat ik het zo leuk zou vinden, eigenlijk. Als man sta je toch een beetje aan de zijlijn tijdens de zwangerschap. Ik wist wel dat ik kinderen leuk vond en had wel gedacht dat vader-zijn leuk zou zijn, maar zó leuk? Natuurlijk is het soms ook wel eens pittig, maar als Ralph dan naar me lacht is alle ongemak ook wel gelijk in één keer vergeten.’

Hoe is je leven veranderd toen je vader werd?

Aad: ‘Alles staat op z’n kop natuurlijk. Je gaat niet zomaar even ergens heen, dat is gelijk een hele organisatie. Alles draait om Rens: kan hij op tijd eten, lukt het om hem te laten slapen …? Je moet overal over nadenken. Gelukkig gaan de nachten bij ons aardig. Rens is vaak wel om kwart over vijf wakker, maar dat ben ik normaal gesproken ook al. Het is gewoon een kwestie van vroeg naar bed gaan om aan je slaapuurtjes te komen.’

Rudolf: ‘Wij hebben ook niets te klagen over het slapen. Ralph komt zo om de 3,5 à 4 uur en als je dat een beetje timet hoef je er maar een keer per nacht uit. Wat ik wel pittig vind is om thuis te werken in deze coronatijd, terwijl ik op de achtergrond Ralph hoor huilen. Ik wil dan het liefst mijn Anine even gaan helpen, maar er moet natuurlijk ook gewerkt worden. De scheidslijn tussen werk en privé is nu even heel onduidelijk en dat is niet zo handig.’

Wat maakt een vader anders dan een moeder?

Aad: ‘Ik denk dat vaders vaak nuchterder zijn. Dat geldt voor mij in elk geval. Maria wilde in het begin bij elk kikje van Rens gaan kijken. Ik zei gelijk al: “Laat maar even huilen hoor, daar wordt hij echt niet slechter van.”’

Rudolf: ‘Herkenbaar! Ik merk ook dat ik iets “harder” ben dan Anine. Die wilde Ralph elke keer als hij aan het huilen was direct pakken. Ik denk dan: zo lang hij niet echt overstuur is, moet hij er maar een beetje aan wennen om even alleen te zijn. Een ander verschil is ook dat Anine meer geduld heeft. Die loopt gerust een uur met Ralph rond als hij aan het huilen is. Ik denk dan na een kwartier al: “Misschien moeten we wat anders proberen…”’

Welke taken neem jij als vader op je?

Rudolf: ‘Tsja, bij ons gaat het niet heel traditioneel. We doen het een beetje samen. Omdat Anine borstvoeding geeft is zij degene die ’s nachts voedt. Dan is het wel zo fijn als ik Ralph even verschoon, zodat zij niet alles hoeft te doen.’

Aad: ‘Bij ons is de rolverdeling ook niet echt in beton gegoten. Maar er zijn wel dingetjes die Maria liever aan mij overlaat: bijvoorbeeld het dragen van de Maxi-Cosi en het in- en uitklappen van de wandelwagen. Maar als ik er niet ben komt het ook wel goed hoor!’

Wat vind je belangrijk in het vaderschap?

Rudolf: ‘Wat ik me echt voorgenomen heb, is om zelf het goede voorbeeld te geven. Ik zie nu al dat hij met grote ogen kijkt wat Anine en ik doen. Ik weet ook uit mijn eigen opvoeding hoe belangrijk het is om te doen wat je zegt. Ook in de relatie met Anine: ik wil dat Ralph ziet dat we van elkaar houden. Je bent tenslotte niet alleen vader, maar ook man.’

Aad: ‘Ik kan af en toe best al even dagdromen over later. Wordt ’t een slim ventje? En met welk meisje gaat hij later thuiskomen? Als hij een beetje op mij lijkt qua karakter wordt ’t er wel eentje met de kop tegen de wind: iemand die een beetje zijn eigen gang gaat. Een eigen willetje is ook helemaal niet verkeerd: ik zie er al naar uit!’

Rudolf: ‘Anine en ik hebben ook tegen elkaar gezegd: als onze zoon God niet leert kennen is de opvoeding eigenlijk voor niks. We bidden en hopen echt dat hij door ons heen God ziet en dat we hem stapje voor stapje kunnen leren wat het is om te geloven.’

Welke tip hebben jullie voor aanstaande vaders?

Aad: ‘Blijf vooral jezelf en maak je niet al te druk. Laat het komen zoals het komt. Probeer ook echt te genieten. O ja, en als je nog de mogelijkheid hebt om er samen op uit te gaan voor de baby komt: doen! Dat wordt allemaal véél ingewikkelder als je een kind hebt, dus pak die tijd!’

Rudolf: ‘Als je net ouders geworden bent, word je overspoeld met welgemeende adviezen. Neem die gerust allemaal ter harte, maar volg vooral lekker je eigen plan. Probeer er ontspannen in te staan: werkt het een niet, dan probeer je gewoon het andere. In de afgelopen weken hebben wij best wel een paar stressdagen gehad. Midden in de nacht sta je dan te discussiëren: “We moeten dit doen” “Nee joh, we moeten dat doen”. Slaaptekort natuurlijk. Dat heeft ook zijn weerslag op je relatie. Ontspannen zijn werkt uiteindelijk het best. Niet in paniek raken: gewoon weer iets nieuws proberen. Je komt er wel!’