Blog | “De afgelopen maanden zijn cadeautjes geweest; extra genadetijd”

Ontroerd kijkt hij me aan. Tranen vullen langzaam zijn ogen. Wie had dit ooit kunnen denken en durven hopen? In maart van dit jaar ontmoette ik meneer voor het eerst. Na de eerste chemokuur, besloot hij daarmee te stoppen. Hij was er zo ziek van.

Een ingevallen man zat toen voor me. Bleek, ontzettend moe en afgevallen. We spraken over belangrijke zaken, belangrijke beslissingen, maar bovenal over zijn worstelingen met het geloof. Hij ging snel achteruit. Hij moest zijn auto verkopen. En fietsen, wat altijd zijn lust en zijn leven was, ging niet meer. Iedereen om hem heen, inclusief meneer zelf, had verwacht dat hij mei/juni niet meer zou halen.

En nu zitten we weer in dezelfde kamer en is het ondertussen december. Heel langzaam knapte meneer weer wat op. Afgelopen zomer heeft hij zelfs bijna dagelijks gefietst. Hij genoot ervan. Leven in de natuur is voor hem kwaliteit van leven. Maar bovenal brengt het hem dichterbij de Schepper van hemel en aarde.

Hij kijkt me ontroerd aan en zegt: “Meisje, de afgelopen maanden zijn cadeautjes geweest. Extra genadetijd. En dat alleen omdat Hij, Die zo rijk was, besloot om af te dalen naar deze aarde. Besloot om arm te worden. Om te bukken en te buigen. En dat om zondaren, die gebukt onder de zonde liggen, weer op te rapen! Wat een getuigenis ging er van Hem uit. Ach, ik hoop dat ik mijn extra tijd op aarde mag gebruiken tot eer van Hem. Dan is mijn extra tijd pas écht geslaagd.”

Voor nu: een bidder meer op aarde! Ik hoop met heel mijn hart, dat ik hem ook in het komende jaar mag begeleiden. En dat meneer in diezelfde rust mag leven én sterven!

Ik wens u en jou het allerbeste toe voor 2022!

Marinda Verschuure-Meeuwsen
Palliatief verpleegkundige bij RST Zorgverleners
BIG-nummer: 29921338030

Deze blog is onderdeel van de blogserie ‘Specialistische zorg’, die beurtelings wordt verzorgd door onze wondverpleegkundigen, casemanagers dementie, oncologieverpleegkundige en palliatief verpleegkundigen.