Vrolijke sokken voor opa

Op de Dag van de Verpleging (12 mei red.) kreeg ik een pakketje van mijn werkgever door de brievenbus. Natuurlijk was ik nieuwsgierig en maakte het meteen open. Er zaten vrolijke sokken in. Terwijl ik de sokken bekeek kreeg ik een flashback naar een cliëntsituatie.

Als ik op bezoek kwam zat hij altijd op een hoekje van de bank bij het raam: een man van dezelfde leeftijd als ik. Wanneer ik de kamer rondkeek zag ik overal foto’s. Van meneer en zijn vrouw, met de kleinkinderen op het strand en groepsfoto’s van de hele familie. Het was een echte familieman, dat kon je wel zien. Meneer was bouwvakker. Hij uitte zijn liefde door mooie dingen te maken voor iedereen die hem lief was. Het was geen man van woorden of iemand die zijn emoties toonde.

Maar nu had hij kanker, uitgezaaid in zijn hele lichaam. Bij de laatste CT-scan was de tumor gegroeid, ondanks de chemo. Hij werd naar huis gestuurd met de boodschap dat hij was uitbehandeld, wat de kanker betreft. De behandeling werd overgedragen aan de huisarts. Zijn levensverwachting was enkele weken tot misschien enkele maanden. Meneer voelde zich nog redelijk goed, alleen was hij erg moe.

Sinds die tijd zat meneer veel op de bank. Hij was somber en had nergens zin in. Een gesprek over wat hem bezighield en waarover hij zat te denken was erg moeilijk. Hij zei dan vaak: “Waarom zou ik nog wat gaan doen? Ik ben er binnenkort niet meer. Wat heeft het voor zin?” Verder dan dat kwam het gesprek dan niet.

Enkele weken later kwam ik weer en was meneer net jarig geweest. Menselijk gesproken zijn laatste verjaardag op aarde. Hij vertelde dat hij van zijn kleinzoon vrolijke sokken had gekregen. Zijn kleinzoon had hem daarbij in het oor gefluisterd: “Opa, die sokken staan mooi als u in de kist ligt.” Toen meneer mij dit vertelde brak hij. De sluizen van tranen gingen open. Tranen over het afscheid moeten nemen van iedereen die hem lief en dierbaar was. Tranen over hoe het verder moest met zijn vrouw. Tranen over het verlies van zijn gezondheid en nog vele dingen meer.

Aan deze situatie moest ik denken toen ik een pakketje met vrolijke sokken door de brievenbus kreeg.

Gery Heijstek-Graafland
Palliatief verpleegkundige bij RST Zorgverleners
BIG-nummer: 09000876230

Deze blog is onderdeel van de blogserie ‘Specialistische zorg’, die beurtelings wordt verzorgd door onze wondverpleegkundigen, casemanagers dementie, oncologieverpleegkundige en palliatief verpleegkundigen.